جدول لیگ برتر

- ژوزه مورینیو، مربی پرتغالی رئال مادرید روز گذشته گفت و گوی ویژه ای که با بی بی سی رادیو 5 انجام داد، از دوران حضورش در دنیای فوتبال و زندگی شخصی اش صحبت کرد؛ صحبتهایی که به ما کمک می کند تا بیشتر با شخصیت آقای خاص فوتبال دنیا آشنا شویم.

متن این گفتگو را در اینجا مطالعه کنید:

ترجیح می دهید که شما را مربی تیم بنامیم یا مدیر داخلی؟

در برخورد من با بازیکنان، من را هر چیزی صدا می کنند. در پرتغال، مرا با همان عنوان سنتی میستر (به معنی آقا)، گوو ( مخفف کلمه گوورنر به معنی رئیس کل)، باس (به معنای رئیس) ، مربی و ژوزه می نامند.

خودتان کدام عنوان را بیشتر دوست دارید؟

من خودم گووو را انتخاب کردم؛ فکر می کنم که دامین داف، اولین کسی بود که من رو گووو نامید و چند هفته طول کشید تا بفهمم که این کلمه چه ابعاد وسیعی دارد. این چیزی است که برای همیشه می ماند. لمپارد و تری تا همین امروز من را باس « رئیس » می نامند. کتابی در مورد جان وودن، یکی از مهمترین مربیان تاریخ ورزش دانشگاهی آمریکا خواندم. او مربی بسکتبال دانشگاه یو.سی.ال. ای بود و یکی از نکاتی که دراین کتاب گفته بود که برای این مرد اهمیت زیادی داشت، انسانیت و روابط انسانی بود.

برد برایتان همه چیز است؟

برد همه چیز نیست. برای برد مهم این است که وجهه های فردی هم رعایت شود.

برای سرالکس فرگوسن احترام قائلید؟

قطعا. هیچ وقت اولین برخوردم با او را فراموش نمی کنم. در رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا، پورتو مقابل یونایتد به پیروزی رسید و درپایان بازی، فرگوسن به رختکن ما آمد و در را زد. گری نویل هم در کنار او بود. آنجا متوجه شدم که باید به تیمی که شایسته پیروزی است، احترام گذاشت و  از شادی آنها لذت برد. این همان چیزی است که فصل قبل در بازی ما با بایرن رخ داد. در پایان بازی، اوضاع برای من دراماتیک نبود. فرگوسن بهترین مربی در فوتبال بریتانیاست

روزی به چلسی بازخواهید گشت؟

من روزی به آنجایی می روم که مردمش واقعا من را دوست داشته باشند ولی باید باز هم این را تکرار کنم: من با رئال هستم و می خواهم اینجا بمانم. من قرارداد جدیدی دارم و در فکر جدایی از این تیم نیستم. روزی که کنار بروم، به این دلیل خواهد بود که دلم می خواهد بروم. ولی بله، دوست دارم تا روزی به لیگ برتر برگردم.

از اینکه در رقابتهای فصل گذشته لالیگا، با پشت سرگذاشتن بارسا، قهرمان شدید، احساس غرور می کنید؟

ما با9 امتیاز فاصله قهرمان شدیم. بارسا کار را با 91 امتیاز تمام کرد ولی ما 100 امتیاز کسب کردیم. تمام رکوردها را شکستیم.فوق العاده بود.

چگونه انگیزه هایتان را حفظ می کنید؟

باشگاه به من انگیزه می دهد. وقتی من به تیمی می رسم، پیراهن آن تیم را می بینم و حس می کنم که این اولین یا آخرین تیم من است. جوری هواداران را حس می کنند که انگار بخشی از وجود من هستند. فکر می کنم که ارتباط درونی با هواداران دارم. بلافاصله خودم مبدل به یکی از آنها می شوم و حس می کنم که افتخار بزرگی نصیب من شده تا بتوانم مستقیما برای باشگاه بجنگم وبرای خوشحال کردن همه تلاش کنم.

و رابطه ات با سران باشگاه هایی که در آنها کار می کردی، همیشه خوب بوده

من هیچ وقت با روسای باشگاه ها مشکلی نداشته ام. در چلسی دلم نمی خواست بمانم و اوضاع کاری را در مسیری قرار دادم که در نهایت همه ما به توافق رسیدیم که من آنجا نمانم بهتر است. الان هم با هم دوست هستیم و هیچ مشکلی میان من و آبراموویچ وجود ندارد.زمانی که مردم مرا می شناسند، درک می کنند که اگر کار کردن با من آسان است، به این خاطر است که من برای عزیزانم و افراد خودم می جنگم.برای بهبود شرایط بازیکنان و برای باشگاه و هواداران مبارزه می کنم. من خیلی زود تبدیل به طرفدار تیم می شوم

اخیرا قراردادتان را تا سال 2016 با رئال تمدید کردید. برنامه هایتان برای آینده چیست؟

ببینید؛ اولین چالش من آمدن به اینجا و موفقیت بود. در حقیقت توقف سلطه بارسا بود. ما به این خواسته رسیدیم و الان می توانم بگویم که کارم را انجام داده ام ولی نمی خواهم که فقط یک بار قهرمان شویم. می خواهم به قهرمانی ادامه دهیم؛ به خاطر نتایج کسب شده، رئال بهترین تیم قرن بیستم لقب گرفت و می خواهیم که بهترین تیم قرن بیست و یکم هم باشد.

تیم هایی هستند که در جریان یک مسابقه 80% مالکیت توپ و میدان را دارند.

ما 80 % مالکیت توپ را نداریم ولی چه کسی گفته که مالکیت بر توپ، بهترین سبک بازی است. قطعا ، این حرف و گفته من نیست.

روزی سرمربی تیم ملی پرتغال هم می شوید؟الان بعید می دانم. یک باشگاه در طول فصل 60 بازی برگزار می کند ولی یک تیم ملی در طول یک فصل 10 بازی دارد. این غرورآمیز است که سرمربی تیم ملی کشورت باشی.